IN SA RETE SOTZIALE. Su “Manifestu de sa limba sarda” publicadu in Facebook su 25 de custu mese (santugaine), nch'at giai coladu sos treghentos sighidores. Su "Manifestu" est iscritu in Limba sarda comuna, ma finas in italianu, in friulanu, e in sas limbas natzionales de s'istadu ispagnolu (pro como galitzianu, catalanu e castillianu). Luego at a èssere publicadu finas in otzitanu. In su manifestu agatamus deghe artìculos in ue si narat ite est sa limba sarda a ite serbit. Ma finas sa netzessidade de una norma pro la pòdere impreare in s'iscritura paris a sa de mantènnere sas diversas variantes in su faeddu e in s'oralidade. S'artìculu su de 7 narat custas cosas a manera crara: “Sa norma iscrita comuna de su sardu est unu cumplementu fundamentale de sa limba orale e de sas variedades locales de sa limba matessi. Duncas no las escludet e no las sostituit”. Sa de sa limba sarda est una dibata chi non naschet oe, ma in custos tempos est sighende cun determinu. Difatis est semper prus bia sa netzessidade de una sotziedade chi potzat e devat impreare su sardu paris a s'italianu e a sas àteras limbas chi nos serbint pro s'istùdiu e su traballu.

Acò su Manifestu:

• 1. Su sardu est sa limba istòrica e natzionale de sa Sardigna, sinnale primu de s’identidade natzionale de sos Sardos. Cada unu podet e devet fàghere sa parte sua pro l'ispainare, lu difèndere e l'afortire.
• 2. Su sardu est sa sienda nostra prus manna e, che a totu sas àteras limbas, est duncas patrimòniu de s’umanidade.
• 3. Sa presèntzia ufitziale de su sardu in cada àmbitu e impreu est garantzia de paridade cun sas àteras limbas e cunditzione de su tempus venidore suo. Duncas, tocat a l'imparare, a lu faeddare, a l'iscrìere e a l'impreare in cada ocasione possìbile.
• 4. Cada forma locale est sa base naturale e bia de sa limba sarda, manifestatzione e garantzia de sa vida sua.
• 5. Sa connoschèntzia e sa pràtica individuale e sotziale de su sardu nd’assegurat sa fortza sua de oe e de cras.
• 6. Cada unu, in cada logu e ocasione privada e ufitziale, tenet su deretu de faeddare in sardu, de l'istudiare, de l’iscrìere e de lu lèghere.
• 7. Sa norma iscrita comuna de su sardu est unu cumplementu fundamentale de sa limba orale e de sas variedades locales de sa limba matessi. Duncas no las escludet e no las sustìtuit.
• 8. Sas normas de sa "Limba sarda comuna" sunt, duncas, comente una bandera pro sos Sardos, ca mèdiat sa richesa e diversidade de sa limba faeddada dae cadaunu cun s’universalidade, sa coerèntzia e su profetu de unu modellu iscritu pro totus.
• 9. S’iscritura normativa, duncas, afortit sa limba sarda faeddada, est sinnale de continuidade istòrica, garantzia de progressu e mèdiu chi nd’assegurat sa presèntzia in cada logu e tempus.
• 10. Sa connoschèntzia e sa pràtica de àteras limbas est mèdiu de cuncàmbiu cun sos àteros e non podet minimare o negare su deretu de cada unu de nois a s'istùdiu e a s'impreu ufitziale de su sardu.

SOTZIEDADE PRO SA LIMBA SARDA, 24 de santugaine de su 2013